Bu çalışmada Mîrzâ Mahdûm’un Şîa ve onun özelinde İmâmiyye Şîası’na yaptığı eleştiriler ele alınmıştır. Bunun yanında Osmanlı ve Safevî Devletleri arasındaki büyük değişimleri, Safevîlerden göç edip Osmanlı’ya sığınan bir âlimin hayatını, eserlerini, İslâm Mezhepleri Tarihine katkılarını, dönemin mezhep çatışmalarını, kargaşa ve yaşanan olayları, büyük savaşları, siyasi ilişkileri ve özellikle Şîa’nın ana gövdesi olan İmâmiyye’nin eleştirisini konu edinmiştir. Ayrıca Kitabu’n-Nevâkid li-Zuhûri’r-Ravâfid adlı eserinde müellif, Ehl-i Sünnet ve Şiîlik arasında hangi amaçla, nerede durduğunu, kitabını yazarken ele aldığı konuları ve bu eseri yazmadaki hedefini dile getirmiştir. Müellif, bu eserindeki görüşleriyle araştırmacılara, Ehl-i Sünnet ve Şiîlik arasındaki tercihlerini de inceleme fırsatı vermiştir. Çünkü en-Nevâkid’in yazıldığı dönem, Osmanlı İmparatorluğu ile Safevî Devleti arasında ciddi çatışmaların olduğu bir dönemdir. Bu bağlamda Mahdûm’un eleştirel düşüncesi, Şîa’yı tenkit yöntemi ve özellikle İmâmiyye Şîası’nı eleştirdiği konular ayrıntılı bir şekilde ortaya konulmuştur.
Arama
Anasayfa
Kampanyalar
Kategoriler
Sepetim
Alışveriş Listem
Favoriler
Üyelik
