BİR MEVSİMİ TERKETMEK Pazar ısanan bir gün olarak uzayıp durdu Kaç bin yıldır bekletilmiş ve durulmuş acılar Her durgunlukta yırtılan bir yüz anımsadığım Kendime öfkeler edinirdim bu yüzden Hiçbir şeyi unutmayan ölü tarih Unutmasın bir çöl bitkisini de Gerçeği yaşarken yapılacak bir şey yok Ne varsa, hafifçe dudağımdan öpüyorlar yeniden.