içimde geç kalınmış yolculukların buğusu vuslata hasret saatlerde yüreğimdeki ateşi söndüremez su… sıfırın altında düş okyanusu ... ateşi alevlendirdi doğrusu
... yüreğimin efendisi yediveren gül olur kendisi yalnızlığımın kahramanı ölesiye çıldırmış mecnun birisi akıl ziyanda onunla kalmış haberi yok dünyamın bilgesi
bir de köşeden baktım…katrandı ...yürek değil beden usandı yüz derecinin üstünde su gökyüzünde güneş uyandı umutlar yalnızlığı yağdırmış başım iki avuç içinde dize dayandı
belki bir düş belki ayandı ...yedi sene bu yürek nasıl dayandı el değmeden tuz bastım yaralarıma andıkça adını her an kanadı ha…kanadı gün doğmaz sokaklarda sensiz, sessiz sevda! ! ! ... diye inleyen kaç garip yeni güne uyandı
ateşi söndürdü su gerçeği bu hem de doğrusu ne dumanı kaldı ne de buğusu senin gelmen hayal biliyorum belki de…ihtimalin sıfırın altında düş okyanusu …içimde düş okyanusu hele bir düşün okyanusu…
Arama
Anasayfa
Kampanyalar
Kategoriler
Sepetim
Alışveriş Listem
Favoriler
Üyelik
