Kanatlarında beyaz bir leke ve artık her şey bir şey boşluğunda sözcüklerin kokusu kirli nehirlerin dökülüp içinin diplerine göğsünü kana kana akıtarak kefensiz
geceydi bulut üstünde bulut bir yazın eşiğinde onulmaz içimdeki yalnızlık bana üşüyen bir merhabaya dönüşmüş zaman