Çığlık attı evren, duydum Duyduğum hem ölümün sesiydi, hem dirilişin Hem yüreğimdeki yaşamın sesi Hem can evindeydi ölümün sessizliği Zamanın durduğu yerde, boşlukta kaldığım o an Gördüm Çığlığın rengi kırmızıydı, kan gibi Siyahtı, karanlık gibi Ve çığlığın rengi sarıydı, ayrılık gibi Bir yaar almıştı yaşam bağrından Hep bireyler üstüne kurulurken oyunlar Beyaz, tutsak kalmıştı kefenlerde Gözlerde büyürken acılar Çığlığını duydum dünyanın Çığlığın rengi griydi, kir gibi Baş tacı edilirken duyarsızlık Kirlenen hem dünyada, hem insanlık
Arama
Anasayfa
Kampanyalar
Kategoriler
Sepetim
Alışveriş Listem
Favoriler
Üyelik
