Giderek, her türlü güzelliğinin azaldığından yakındığımız yaşlı Dünyamızda hâlâ tutunacak güçlü dalların, uzanan sıcak dost ellerin bulunduğuna inananlara katılındığının kanıtı olsun diye yazılanlar: Yürek dolusu inançla yapılan her şeyin amacına mutlak ulaşacağından şüphesi olmayanlara armağan olsun… Bu inancı taşıdığını bildiğim –hayatta itici güçlerim- iki kişi: Babam ve Annem.
Satırlarımı bir yerlere ulaştırmaya çalıştığım ilk yıllarda: “Sevgili Babamın anısına ve Sevgili Anneme.” demiştim. Onların inançlarını gerçekleştirdiğim bugün maalesef: ”Sevgili Babamın ve Sevgili Annemin anısına.” diyorum. Affet Anne!...