En iyi başkan, karakter sahibi kimselerin, yönetiminden dolayı rahat ettiği, karaktersizlerin ise korku içinde yaşadıkları kimsedir. Kötü başkan ise bunun aksinedir: İyi karakterli insanlar korkulu bir hayat içinde bulunurken, kötüler ise istedikleri gibi yaşarlar. Zulümle zafer elde edilemez, zorla nefes alan kimseden hayat ümit edilemez.