Ben, yani altay öktem, hiçkimseyi özleyecek kadar çok sevmiyorum kendimi. Çünkü hepimiz hepimiz aynı odadayız ve dışarının olmadığını biliyoruz aslında. Yürüdüğüm bunca yolu önümde bırakıp -asla arkamda değil- ulaştım bu simsiyah odanın ortasına. Ulaştım ve gördüğüm ilk kapıyı çaldım. Aslında, çaldığım kapıyı da kendin getirdim yanımda. Hepsi bu.