gözlerimin kararmasıyla, şiire su serpen kelimelerin kokusu... her gün biraz daha seni içine çekecek...şiirin seni sarmasından korkma, rahat 'ol... nasıl olsa her şey kendi yolunu buluyor... bir gün şiirlerimi okursun diye... Bilmediğim suzinak makamında, görmediğim su karanfillerini beklemenin sabrıyla susuyorum...
"buzlarım çözülürken yandığının farkındayım suyun buharında tutunamadan resimlerini asıyorum gözlerine kalbi kıran sözlerin loşluğunda suyu suyla besliyorum kırılganım da sana çürüdüm damlasan dağılırım
Arama
Anasayfa
Kampanyalar
Kategoriler
Sepetim
Alışveriş Listem
Favoriler
Üyelik
