(1870-19 Mayıs 1927): Yazar. İstanbul'da doğdu. Babası Yahya Sezai Efendi tasavvufî şiirler yazan divan sahibi bir kişi idi. Ahmet Hikmet yedi yaşında babasını kaybetti. Ağabeyinin himâyesinde büyüdü. Soğuk Çeşme Askerî Rüştiyesinden sonra Galatasaray Sultanîsine girdi. Bu okulda ağabeyinin kayın biraderi Tevfik Fikret'le arkadaşlık etti. 1888'de Sultanîyi bitirince Hariciye Nezaretinde görev aldı. Pire (Yunanistan) ve Poti (Kafkasya) şehbenderliğine vekâlet etti. 1891'de İstanbul'a döndü. Hariciye'deki görevi devam ederken Galatasaray Lisesinde hocalık yaptı. 1908'de Hariciye'deki görevinden alındı. Ticaret ve Ziraat Nezareti Umûr-ı Ticariye Umum Müdürlüğüne getirildi. Tevfik Fikret'in Galatasaray Lisesi müdürü olmasından sonra hocalıktan ayrıldı, Darulfünûn Edebiyat Fakültesi Fransız ve Alman edebiyatları müderrisliğine başladı. 1912'de Peşte başşehbenderliğine gönderildi. Mütareke döneminde İstanbul'a döndü. Harp malzemeleri ile ilgili bir komisyonun başkanı sıfatıyla iki yıl Peşte, Viyana ve Berlin'de kaldı. Karısı Suat Hanımın vefatı (1922) üzerine yurda döndü. Halife Abdülmecid Efendi'nin baş mabeyinciliğini yaptı. Sonra Ankara'da Hariciye Vekâleti müsteşarlığına tayin edildi. Hastalığından dolayı görevinden ayrıldı. İstanbul'da öldü. Maçka Şehitler Mezarlığına gömüldü.