1975 Konya doğumlu. İlahiyat okudu. Yüksek lisansını Cahit Zarifoğlu’nun çocuk kitapları üzerine yaptı. Çocukların ve kuşların ikindi cıvıltısı olmasa dünyanın yaşanabilir bir yer olmadığını düşünüyor. Parklara ve hayvanat bahçelerine sinir oluyor. Ağaçları ve hayvanları kendi dünyasının dışında zorla tutan bu iki yeri bir gün eline yetki geçerse yasaklamayı bile düşünüyor. Ağaçların ve hayvanların evlerinde daha mutlu olabileceğine inanmış. Ağlayan bir çocuk görse sinirleri zıplıyor. Çocukların ağlamasına ve ağlatılmasına karşı büyük bir konsey kurma hayali var.

Mesnevi’den çocuklara şiirli hikâyeleri, çocuk dostları için sırf gülücük medeniyetine katkıda bulunsun diye çalıştı. Öyle ki Mevlânâ dedemizin Mesnevi’sindeki bütün hikâyelerin okullarımızda ders olarak okutulacağı günlerin hayaliyle yaşamaktadır. Mesnevi hikâyelerinin her birinin birer öğretmen olduğuna inanıyor.

İki dünya güzeline aşık; yani çocuklarına… Kızı Necibe Özge ve oğlu Ahmet Meriç’e… Kedileri sevmesine rağmen hiç kedisi olmadı. Her sabah dünyanın bütün çocuklarının el ele tutuşup kendi sokağından geçişini; yahut ellerinde meşalelerle gece yürüyüşü yapan çocukları düşlemektedir. Bu düşler çok uzun sürdüğü ve hiç gerçekleşmediği için evinin sokağa bakan balkon kapısını iptal ettirmiştir.