Giorgio Manganelli (Milano 1922 - Roma 1990)
Çağdaş İtalyan yazınının başlıca temsilcilerinden biri olan G. Manganelli yazın alanına geç girmiş çok yönlü bir yazardır. Eleştirmen, romancı, üniversite hocası ve gazeteci olan Manganelli, döneminin yazın yaşamındaki öncü nitelikli çalışmalara ilgi duydu. “Gruppo 63”ün etkinliklerine katıldı, Messagero ve Corriere della Sera’nın yanı sıra çeşitli dergilerde yazılarını yayımladı; ayrıca barok yazın ve İngiliz yazını alanında da eleştiriler kaleme aldı. İlk kitabını 1964’te yayımlayan yazar 1979’da Centuria. Cento piccoli romanzi fiume başlıklı çalışmasıyla Viareggio ödülünü aldı. Başlıca yapıtları arasında şunlar sayılabilir:
Hilarotragoedia (1964), Letteratura come menzogna (1967), Nuovo commento (1969), Cina e altri Orienti (1974), Sulla difficoltà di comunicare con i morti. A e B (1975), Pinocchio: un libro parallelo (1977), Angosce di stile (1981), Tutti gli errori (1986), Rumori e voci (1987), İl rumore sottile della prosa (1994; Düz Yazının İnce Sesi, YKY, 2002), Le interviste impossible (1997; Olanaksız Söyleşiler, Tavanarası, 2003).