20. yüzyıl İran edebiyatının önemli şairlerinden Feridun Muşiri 21 Eylül 1926’da Tahran’da dünyaya geldi. Anne tarafından büyük dedesi Mîrzâ Câvid el-Memâlik, Kaçar Hanedanı'nın önemli şairlerindendir. Edebiyatla iç içe olan bir ailede büyüyen Feridun Muşiri okuma yazmayı öğrendikten sonra İran edebiyatının en önemli klasik dönem simaları arasında yer alan Hâfız-i Şîrâzî, Firdevsî (ö.1020) gibi şairlerin eserlerini okumaya başlamıştır ki şiirlerinde bunun etkileri çok bariz bir biçimde görülmektedir. İlköğrenimini Meşhed ve Tahran’da tamamlamasının ardından Tahran İletişim Meslek Yüksekokulu’na yazıldı. İlk şiiri 1944 yılında İrân-ı Mâ (Bizim İranımız) gazetesinde yayımlanan Muşiri, 1954'ten itibaren on sekiz yıl boyunca Rûşen-fikr (Açık Fikir) dergisine şiirler yazdı. Yer yer klasik tarzda da şiirler kaleme alan Muşiri’inin ilk şiir kitabı Teşne-i Tûfân (Fırtınaya Susamış) Şehriyâr ve Deştî’nin önsözleriyle 1955'te yayımlandı. Hemen bir sene sonra bu kitabı Gonâh-i Deryâ (Denizin Suçu) izledi. Nîmâ şiiriyle klâsik İran şiirini sentezlediği bu iki kitapla Furûğ Ferruhzâd gibi dönemin önemli genç şairlerinin ilgisini çekti. Çağdaş İran edebiyatının en çok bilinen şiirlerinden olan “Kûçe” (Sokak) 1960’ta basıldı ve bu şiir, altı senelik bir aradan sonra çıkarttığı üçüncü şiir kitabı Ebr-u Kûçe'de (Bulut ve Sokak) yer aldı. Diğer bir önemli şiir kitabı Behâr Râ Bâver Kon (Bahara İnan) 1967’de yayımlandı. Edebiyat yaşamı boyunca on bir şiir kitabı yayımlayan Muşiri, 25 Ekim 2000 tarihinde Tahran’da vefat etti.