Osmanlı hâkimiyetinin çıkan isyanlarla her geçen gün daha da zayıfladığı ama tamamen silinmediği Belgrad’da 1864 yılının sonbaharında Alkibijad Nuša ismiyle dünyaya gelen Branislav Nuşiç, Selanikli Ulah bir tüccar babanın ve Bosnalı Sırp bir annenin çocuğudur. Gençliği Tuna kıyılarındaki Semendire şehrinde geçen yazar, on sekiz yaşına geldiğinde ismini Branislav olarak değiştirmiştir.
1886 yılında Belgrad Üniversitesi’nde hukuk bölümünü bitirmiştir.Belgrad Halk Tiyatrosu’nda müdür yardımcısı ve drama yazarı, milli propaganda bölüm şefi, Novi Sad Halk Tiyatrosu’nun müdürü, Üsküp Tiyatrosu organizatörü, Birinci Dünya Savaşı sonrasındaki dönemde Saraybosna’da tiyatro yönetmenliği ve Millet Meclisi’nin kütüphane müdürlüğü gibi çok çeşitli hizmetlerde bulunmuştur. Siyasi hayatında ise Halk Cephesi’ne katılarak faşizme karşı mücadele etmiştir. 1933 yılında Sırp Bilim ve Sanat Akademisi (SANU) üyesi olarak kabul edilmiştir.
Yazar özellikle devletin doğum sancıları arasında yükselen Sırp şehirli sınıfın hissiyatını yansıtmada oldukça başarılıdır. İlk kaleme aldığı komedilerde, geçiş döneminin zorluklarını aktarmada kullanışlı semboller olarak betimlediği iktidar, bürokrasi, para ve adam kayırma gibi konuları ele almaktadır. Daha henüz on dekiz yaşındayken 1883 yılında kaleme aldığı Milli Bakan adlı komedide parlamentarizmi, kişisel çıkarlarını halkın menfaatleri olarak gösteren iptidai insanların yozlaşmış iktidar mücadelesinin aldatıcı bir görünümü olarak göstermektedir. 1888 yılında yazdığı ve polis otokrasisinin komik bir resmini çizdiği Şüpheli Sima başlıklı komedisinde bürokrasiyi kuşatan bu yolsuzlukları göstermektedir. Drama, hikâye, hiciv, roman ve seyahatname yazarı olarak tanınan Nuşiç, 1938 yılında yine doğduğu şehir olan Belgrad’da vefat etmiştir.

Kitapçık (hikâyeler, 1889); Ohri Gölü Kıyılarında (seyahatname, 1894); Kosova’dan Gri-Mavi Denize (Seyahatname, 1894); Ramazan Geceleri (hikâyeler, 1898); Alelade Adam (komedi, 1902); Öyle Olmalıydı (dram 1900); Zambak ve Alaçam (masal, 1910); Şopenhauer (komik kısa hikâye, 1902); Açık Deniz (dram, 1902); Belediye Çocuğu (roman, 1902); Rastko Nemanyiç (tiyatro oyunu, 1906); Devşirme (dram, 1910); Ben-Akiba (yazı dizileri, 1907, 1932, 1935); Dünya Etrafındaki Gezi (komedi, 1910); Kitap İkinci (dram, 1910); Büyük Pazar Günü (dram, 1920); Dokuz Yüz On Beşinci (hatırat, 1921); Otobiyografi (1924); Sinek (komedi, 1931); Dolar Beyefendi (komedi, 1932); Belgrad Öncesi ve Şimdi (komedi, 1933); Haydutlar (çocuk romanı, 1934)