1869'da Arapgir'de doğdu. Mekteb-i Tıbbıye'yi bitirdi. Bu dönemde Batılı materyalist yazarların etkisi altında kaldı. 1889'da üç arkadaşı ile birlikte İttihat ve Terakki'nin ilk hâli olan İttihâd-ı Osmânî'nin kurucuları arasında yer aldı. Çeşitli şehirlerde göz doktorluğu yaptı. Bunun yanında siyasî olarak teşkilatlanmaya önem verdi. 1896'da Trablusgarp'a sürüldü. Avrupa'ya kaçıp buradaki Jön Türk hareketi içinde etkin şekilde görev aldı. Teşkilatın birçok dergisinde yazılar yazdı. Bir ara Viyana Sefaret tabipliğine getirildi. Mısır'a geçti. Cenevre'de çıkarmaya başladığı İçtihad'ı burada yayımlamaya başladı. 1910'da İstanbul'a geldi, Burada da İctihâd'ı çıkarmaya devam etti. Kurtuluş savaşı sırasındaki farklı görüş ve beyanları ve Bahaîliği bir din olarak öngören düşünceleri yüzünden devlet görevlerine getirilmeme kararı verildi. 1924'te Elazığ mebusluğu gündeme gelince, hakkında dinî görüşlerinden ve nüfus politikası hakkında ileriye sürdüğü düşüncelerinden dolayı tartışmalar başladı. Bundan sonra ölümüne kadar İctihâd'ı çıkarmakla meşgul oldu. 1932'de İstanbul'da öldü. 46 telif, 30'un üzerinde de çeviri eseri vardır.